Jutro, pisemną pracą domową, pożegnamy się ostatecznie z Małym Księciem. Treść tej książki potrafią docenić tylko ludzie wrażliwi i inteligentni – albo dzieci, dla których historia przybysza z planetoidy B-612 jest po prostu baśnią. My wiemy, że jest to i baśń, i opowiadanie, i fantastyka, i – czego może nie powiedzieliśmy na lekcji – przypowieść. Pamiętajcie również, że postacie Latarnika, Króla czy Pijaka są alegoriami określonych ludzkich cech. W powieści powraca również symboliczna liczba 7.

O czym jest Mały Książę? O poszukiwaniu siebie w drodze, o wędrówce, o tym, że w życiu zawsze zataczamy koło, poszukując odpowiedzi na pytania – kim jestem i czego pragnę? O samotności, o tym, że miłość jest trudna, o pięknie i bólu przyjaźni. Ta napisana w czasie II wojny światowej nieduża książeczka pozostaje – nie bójmy się tego słowa – pozycją kultową! 

(A dodatkowo, przez wielość pojawiających się w niej motywów, pozostaje również lekturą szkolną godną zapamiętania i właściwego „wykorzystania” na egzaminie :)).

Znalazłam bardzo ciekawą stronę poświęconą Małemu Księciu. Może nie jest doskonała technicznie, ale jej autor zgromadził tam sporo wiadomości oraz ciekawostek dotyczących książki. Między innymi ciekawe zdjęcia tatuaży z Małym Księciem. Oto adres (bezpośrednio do fotogalerii): http://www.malyksiaze.net/pl/maly-ksiaze-fotogaleria.html. 

Jako kontekst do lektury pojawiło się kilka piosenek. Róża zespołu Maanam, Desert Rose Stinga, Mały Książę Katarzyny Sobczyk oraz List do Małego Księcia Starego Dobrego Małżeństwa. Bardzo dobry utwór zaproponował również Ł. (ochrona danych osobowych…). Oto i on – w całości:

Na zakończenie wpisu – akcent humorystyczny. Ot, kabaret Potem i jedna z ich świetnych Bajek dla Potłuczonych.